Zdarza się, że bezbronne dzieci stają się celem ataków ze strony dorosłych, ale agresja to nie tylko krzywda wyrządzana w czasie ataków zbrojnych. To również przemoc w domu i w szkole. Poniżanie i wyzwiska, popychanie i bicie, a nawet zaniedbanie – to także forma przemocy.
Przemoc wobec dzieci jest w naszym świecie doskonale znana. Surowość i okrucieństwo już od najwcześniejszych czasów uznawano za skuteczny środek wychowawczy i chroniący przed demoralizacją i wykolejeniem młodych ludzi. Parę wieków temu rózga była środkiem wychowawczym, dziś metody są bardziej wyszukane i wyrafinowane. Związane są one głównie z przemocą fizyczną, nadużywaniem władzy rodzicielskiej oraz przemocą emocjonalną.
W normalnej nie patologicznej rodzinie sukces dziecka jest również sukcesem i powodem do dumy. W rodzinie patologicznej zawsze rodzic chce pokazać swą wyższość i mądrość. Zadajmy sobie pytanie – dlaczego rodzice krzywdzą swoje dzieci? Odpowiedzi może być wiele – frustracja, brak uczuć, konflikty z partnerem, trudna sytuacja materialna, niechciana ciąża, zrzucanie odpowiedzialności za swoje niepowodzenia.
Piotruś jest okrutnie karany przez rodziców.
Zosia patrzy jak tata bije mamę.
Obydwoje są ofiarami przemocy.
Nie dla wszystkich dzieci dom jest miejscem pełnym ciepła, miłości i bezpieczeństwa. Wiele spośród nich jest krzywdzonych przez tych, których najbardziej kochają – przez własnych rodziców.
Przemoc wobec dzieci jest faktem wstydliwym i bolesnym, ale przecież istnieje zarówno w rodzinach biednych, jak i zamożnych, na wsi i w miastach.
Do przemocy dochodzi gdy dziecko jest poniżane, okrutnie karane lub zaniedbywane przez swoich rodziców, czy opiekunów i doznaje z tego powodu cierpień, a także często poważnych fizycznych uszkodzeń ciała.
Rodzaje przemocy wobec dzieci: emocjonalna, fizyczna, seksualna, słowna, zaniedbywanie.
Skutki przemocy wobec dzieci są bardzo poważne. Oprócz uszkodzeń ciała powoduje ona długotrwałe, nawet trwające całe życie – zaburzenia emocjonalne. Ofiary przemocy w dzieciństwie tracą, często na całe życie, zdolność kochania innych ludzi i ufania im. Dzieci żyjące w domach pełnych przemocy cierpią z powodu strachu i poczucia winy. Są rozdarte emocjonalnie – jednocześnie kochają i nienawidzą prześladowcę. Bardzo często czują się odpowiedzialne za przemoc i obwiniają się, iż nie potrafią obronić przed nią matki czy rodzeństwa.
Dzieci wychowywane w środowisku pełnym przemocy uczą się, że:
- przemoc jest najlepszym sposobem rozwiązywania konfliktów,
- życie w atmosferze strachu i poniżenia jest normalne,
- ukochana osoba może zadawać ból,
- kobiety i dzieci zasługują, aby je siłą „przywoływać do porządku”.
Dzieci często sygnalizują, że w ich domu rodzinnym dzieje się coś złego.
Jak rozpoznać, że dziecko jest ofiarą przemocy:
- powtarzające się obrażenia – ślady po uderzeniach, siniaki, poparzenia, pręgi na ciele, zadrapania,
- zaniedbany wygląd,
- nadmiernie agresywne zachowania, problemy emocjonalne,
- wycofanie, bierność, nieśmiałość, zaniżona samoocena,
- trudności w utrzymaniu przyjaźni,
- wstyd przed zdjęciem ubrania,
- kłopoty w nauce,
- kłopoty z apetytem i snem,
- ssanie kciuka,
- obgryzanie paznokci,
- moczenie, płaczliwość, izolacja.
Jeżeli podejrzewasz, że jakieś dziecko jest ofiarą przemocy – bądź ostrożny w swoich ocenach, kieruj się intuicją i zdrowym rozsądkiem, lecz nie lekceważ żadnego sygnału!
ZAREAGUJ!
Dziecko jest ofiarą przemocy nawet wówczas gdy samo jej nie doświadcza. Wiele kobiet żyjących w związkach pełnych przemocy mylnie sądzi, że skoro dzieci nie są bite przez ojca, to nie dzieje się im żadna krzywda.
A przecież dzieci, które są świadkami bicia i poniżania matki przez ojca, również cierpią. Nawet najmniejsze dzieci wiedzą, że w ich domu dzieje się coś złego.
Przemoc może przechodzić z pokolenia na pokolenie.
Wielu ekspertów uważa, że dzieci wyrastające w rodzinach, w których istniała przemoc domowa, w dorosłym życiu dopuszczają zachowania agresywne jako najlepszy sposób rozwiązywania problemów i konfliktów.
Chłopcy, którzy byli świadkami bicia matki przez ojca, o wiele częściej biją później swoje żony.
DZIECKO NIE JEST PRYWATNĄ WŁASNOŚCIĄ RODZICÓW.
Kodeks Rodzinny i Opiekuńczy przewiduje ingerencję sądu w sprawie władzy rodzicielskiej.
W przypadku maltretowania i zaniedbywania własnych dzieci, sąd może postanowić:
- Ograniczenie władzy rodzicielskiej - Artykuł 109 K. R. O.
- Zawieszenie władzy rodzicielskiej - Artykuł 110 K.R.O.
- Pozbawienie władzy rodzicielskiej - Artykuł 111 K.R.O.
WŁADZA RODZICELSKA NIE UPOWAŻNIA DO OKRUTNEGO KARANIA I UPOKARZANIA
Instytucje, do których należy się zwrócić w przypadku podejrzenia, że dziecko jest poddawane przemocy:
- Zespół Interwencji Kryzysowej przy MOPR w Słupskuj
- Miejski Ośrodek Pomocy Rodzinie w Słupsku
- Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych.
- Służba zdrowia.
- Prokuratura , Policja.
- Sąd Rodzinny i Nieletnich.
Możesz zadzwonić na numer telefonów- Ogólnopolskiego Pogotowia dla Ofiar Przemocy w Rodzinie – „Niebieska Linia” tel. 0-801-12 00-02; Policyjnego Telefonu Zaufania tel. 0-800-120-226.
Zespół Interdyscyplinarny ds. Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie.
